N° 189 - Effortlessly old school

Very well dressed older gentleman at Pitti Uomo


Intro

We hadden het vandaag over moeders kunnen hebben en hoe belangrijk die zijn. Niet alleen omdat ze zichzelf binnenste buiten keren voor elke man die ter wereld kwam, maar ook omdat ze vaak een bijzonder grote rol spelen in de man die hun zoons later gaan worden.

Ook naar stijl en kledij spelen vrouwen nog steeds een grote rol of levend advies bord mbt kledij voor hun man, vriend en zonen. We hebben er veel respect voor, maar ook vandaag kiezen we gezien onze professionele bezigheden terug voor de man.

Niet zomaar een man, maar die oudere, inspirerende en soms vaak iets meer onzichtbare man, die je wanneer je goed kijkt, hier en daar kan treffen.

Doorgaans overvalt het me tijdens een fitting, zoektocht naar stoffen, een beeld dat passeert, een opmeting of gesprek met klanten, tijdens het eten van een Thaise curry of gewoon door naar de tuin te kijken, waar ik opnieuw een blog aan wil wijden.

Deze keer kwam de inspiratie in de vorm van een andere, veel bekender blog platform rond menswear, u allen bekend als Permanent Style.

Deze week verscheen er terug een kort maar bijzonder mooi stuk, over de kracht en vrijheid van hoe sommige oudere mannen zich weten te kleden door Mr Erik Östling, met als hoofdtitel : VANISHING STYLE ICONS: WHY I’M OBSESSED WITH OLDER MEN, wat u hier terug kan vinden.

Het deed me denken aan het gemis van enerzijds een eigen vader figuur, anderzijds ook dat ze bij ons precies niet zo aanwezig zijn in het straatbeeld, of ze misschien ook niet moeiteloos moeite doen.

Anyway, voldoende inspiratie voor mij om terug iets rond te bedenken en hopelijk ook uw wekelijks leesplezier wat extra punch te geven tussen al die wereldse complexiteit door.

Vier de moeders, geniet van de vaders en doe iets moois aan als je ze gaat verrassen, dat vinden ze altijd fijn.


Older, better, wiser, cooler

Bovenstaand beeld trok ik op 14 juni 2023, ook in Firenze, maar niet op de Pitti Uomo beurs, toen ik enkele vrienden quasi de ganse stad bij 36° celcius liet doorkruisen, om overheerlijke sandwiches te gaan uittesten bij het iconische Semel Street Food.

Het is niet meer dan een kleine bar, waar je als je wat propt met vijf man in kan staan om hun overheerlijke broodjes te bestellen. Het was ‘van horen zeggen’ en gelukkig kon ik iedereen gek genoeg maken om de hitte te trotseren.

Sommigen zijn het nog blijkbaar altijd niet vergeten, maar wanneer de bar, de broodjes, de gastvrijheid en zeker ook de mannen die het uitbaten aan bod komen, is een glimlach nooit ver weg.

Een lange intro, die me honger doet krijgen, maar waar ik vooral ook de man op de foto van blijf herrineren. Niet enkel zijn manier van doen en zijn sterk aura, maar vooral ook zijn stijl. Een stijl die er misschien niet zo bijzonder uitziet op het eerste zicht, maar perfect definieert waar ook de blog van Mr Östling over gaat.

Vaak hangen we rond met vrienden van min om meer dezelfde generatie uit internationaal gezelschap wanneer we jaarlijks in Firenze neerstrijken voor het ondertussen bekende Pitti Uomo event.

Het is zonder twijfel zo dat iedereen er altijd en op elk moment volledig voor gaat, om zijn beste ‘sartoriale’ beentje voor te zetten. De meesten arriveren en dan ook met meer koffers en stukken, dan een doorsnee aardbewoner in zijn kast en die van de buurman zal aantreffen.

It’s part of the game, of zo voelt dat toch aan, ook al houden we het bij SCHAAP eerder bescheiden. Wat opvalt is dat we in onze honger en zoektocht naar, in alle jeugdigheid en passie misschien teveel proberen. Maar ook dat is één van de belangrijkste aspecten aan een eigen stijl te cultiveren. Gentlemen just wanna have fun and layers.

Een contradictie, zo voelt het soms aan, gezien er veel te weinig mensen zijn die kledij voor zichzelf als iets waardevol zien om met met te spelen en te genieten.

Ik vind de ode aan de oudere man, die na vele jaren van waarschijnlijk ook experimenteren, zoeken en trends, zijn landingsplek vindt tussen zijn geliefde corduroy’s, tweed jasjes, trenchcoats, tartan sjaals en geregeld al eens een akward hoed, ook iets zeer waardevol om te koesteren.

Na deze tweede nog langere intro, tijd om toch iets zinnig te proberen neerpennen voor deze 189ste blog.

Nog ongeveer 1250 wekelijkse blogs te gaan, alvorens ik me tot die groep mag rekenen, als alles goed gaat en ik niet wordt opgezogen door het zwarte gat van stretch trainings.

Top mix van ervaring, kleuren en patronen.

Waar is Walter?

Toen ik de Blog van Mr Östling aan het lezen was, bedacht ik me, hoeveel oudere, inspirerende mannen ik zelf ken. Mijn grootvader was absoluut één van hen, maar die moest ik ook al op 17 jarige leeftijd missen, maar gelukkig kwamen er nog enkele anderen op mijn pad.

Ik besef ook dat ik er zeker te weinig aandacht aan heb gegeven, want er zijn momenten in je leven, of toch dat van mij, waarbij adviezen van baby boomers niet per sé datgene was, waar ik op zat te wachten. Eigen experiment eerst. Nu ik zelf al enkele jaren meer op de teller heb staan, kan ik bijzonder genieten van een ontmoeting of hereniging met iemand die ouder, doch bijzonder stijlvol is.

Er is zoals vaak veel te leren van hen, maar daarvoor moet je openstaan, moet je leren kijken en luisteren. Niet alleen naar hun verhalen maar vooral naar hun body language en persoonlijke accenten. Ze zijn vaak niet zo opvallend in eerste instantie, dat maakt het net zo goed.

In ‘echte’ grootsteden komen ze precies ook iets meer voor dan in onze ‘grootdorpen’, maar ze zijn er en zelf misschien dichter bij u in de buurt dan u denkt. Mocht u zo een iconische goed geklede man kennen, dan mag u het ons altijd laten weten.

Misschien moeten we daar eens een photoshoot rond verzinnen, of ons stiekem opstellen tijdens de zondagse bloemenmarkt, want mannen kopen toch graag bloemen, niet?

Perfect fit

Om nog niet alles over te spoilen, voor wie eerst deze blog wou uitlezen, gaat het in Mr Östling’s blog ook even over de oversized look bij oudere mannen, of toch velen die hij voor zijn lens kreeg.

Super interessant eigenlijk, waarbij één van de comments van een oudere man op de blog, aangaf dat dit geen bewuste look was, maar doorgaans omdat hun lichamen aan het krimpen waren en hun stukken nog steeds draagbaar zijn na vele jaren. Heerlijk toch! , maar ook opnieuw de illusie of queeste rond perfect fit.

Zeker een onderwerp voor een volgende blog, maar nu laat ik u nagenieten en hoop dat ook u soms net iets anders gaat kijken naar die kleurrijke oudere man, die misschien wel uw vader, nonkel of bloemenverkoper is.

Geef ze een compliment, daar worden we zonder twijfel allemaal beter van.

Geniet van de zon,

Groeten,

Koen


 
Previous
Previous

N° 190 - The power of greige

Next
Next

N° 188 - Mr Flax, je beste zomervriend